- ذات حافر(تُ فِ)
رجوع به ذوات الحافر شود
معنی ذات حافر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فِ)
لغت نامه دهخدا
چاه چاه حافر، مقاطعه ای در فلسطین و قول صحیح آنست که در یهودا که یوشع آن را مفتوح ساخت واقع است و دور نیست که همان شهر حالیه باشد (یوشع 12:17) و ذریۀ حافر را حافریان گویند. (سفر اعداد 26:32) (قاموس کتاب مقدس)
(تُ اَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است در شعر. و شاعر در وصف ابر گوید:
القی علی ذات احفار کلاکله
و شب ّ نیرانه و انجاب یأتلق.
(المرصع)
القی علی ذات احفار کلاکله
و شب ّ نیرانه و انجاب یأتلق.
(المرصع)
